Går utfall når hun henter posten.
Møt Marie, den første norske jenta som utførte trippel ironman, og som innførte ordet "sniktrening".
I 2005 fullførte hun sin første triatlon, og har siden den gang fullført 15 ironmandistanser, hvorav 7 er Norseman. En av disse ble fullført 3,5 mnd gravid.
I fjor fullførte Marie trippel Ironman, et år hun selv beskriver som "gøtt" blant annet fordi hun syklet den store styrkerprøven Trondheim – Oslo på Team Girl Power som ble en av klassevinnerne på distansen. Samme året fullførte hun også sitt første ultraløp; 86 km terrengløp.
Hvor får du inspirasjonen og overskuddet til å trene og konkurrere så mye og langt hjemmefra?
- Eg æ bonde. Sjav om eg ikkje æ bonde på papiret, æ eg bonde i kroppen. Arbeidsdagen startar like fort hall 7 og er ferdig når den æ ferdig, om det æ åtte hell ti på kvelden.
Eg æ ikkje bare bonde, eg æ mamma, lærar og student au. Slik at kvør dag æ litt uthaldenhetstræning i seg sjav. Ikkje kvør dag eg he iviskøt te træne fart og teknikk. Mæn eg he stort sett eit snitt på gøtt ivi 30000 stig i løpet av ein dag, og sø kan ein legge på treninga etterpå.
Lange konkuransar passar derfor perfekt – inni hovudet mitt kvernar tanken, "I tid æ detta bare ein vanleg arbeidsdag, og ikkje nøkk mæ det, eg æ mæ på noko som eg syns æ ordentleg moro!!!"
Hva er det med triatlon?
- Triatlon æ fyst og fremst variasjon og ikkje knytt te bestemt årstid. Triatlon æ sosialt, samtidig som ein ikkje æ avhengig av nokon fe å klare seg sjov.
Triatlon æ uforutsigbart, vatn æ uforutsigbart, vind og vær æ uforutsigbart – og høss kroppen min he takla syklinga avhenger vidare på høss løpinga bli... På mitt nivå æ det ein av dei tinga som er mest spænnans!
Hva er bra med Øyfjell og hvor viktig syns du det er å inspirere til mer aktivitet der?
- Øyfjell æ ei træningsbygd! På det vesle grendehuset i bygdi æ det treningstebø 6 dagar i vika. Aerobic, step, ketellbell, generell styrketrening + barneidrett. Om veten æ det skitrening og skikarusell. Om sommaren æ her "minitriatlon" og ein gjæng som syklar i hopes. Her æ det mange som inspirerar inane!!! Det æ lett å vera aktiv og finne nokon å vera aktiv saman mæ!
Du har "skapt" ordet sniktrening. Hvor stor betydning tror du det har på din generelle form?
- Sniktræningi æ alt det "vesle" som skjer i løpet av dagen, som ikkje hvanar i træningsdagboki – mæn som eg alikavæl trur he ein god innvirkning på mental helse, og som æ positive avbrekk fe krøppen. Som gjer meg litt meir uthalden. Eg meiner at litt jamt æ bære hell ingenting. Og eg gjænomører det.
Eg kan ta tåhev når eg stænd i kassakø. Eit par knebøy når eg plukkar ut ting frå hyllune når eg handlar. Tek spretthøpp når eg æ på do. Gjæng utfall når eg hæntar pøsten. Tek burpees når eg gjespar, hell planken mæns eg væntar på at tevatnet skø koke. Tek sit ups når eg skriv sms (Det kan forklare alle skrivefeil, og at det av og te tek lang tid fyri eg svarar...)
Eg ser TV på balanse brett. Og hadde ei beite bestemt meg fe at all spiling på ipad og slike dingsar, kun skulle skje når eg sat på rulla...Åssø æ eg sjavsagt mæ ungen ute, vassar i snoen, rænner på akebrett, møkar sno, spring når ungen syklar.
Du var den første jenta som fullførte trippel ironman. Hva er motivasjone til å bli med på noe slikt?
- Fe meg æ det nyttig å dytte på grensur, kjænne litt på sommarfuglane i magen, vita at detta he eg aller gjort før - kåma meg ut av komfortsona. Når ein vanleg ironmandistanse gjæng på "autopilot" då måtte eg gjera noko nytt. Og fe dei aller fleste æ detta idioti, det æ ikkje noko ein skø trakte ette – mæn fe min del sø fann eg akkurat det eg va ute ette. Eg fann krefter eg ikkje visste eg hadde, eg fann nye strategiar fe å takle motgang.
- Eg fann følelsar eg ikkje visste eg hadde, som eg ikkje he kjænt på før – både jublande glede og bunnlaus fortvilelse. Eg fekk kjænne på vondtar eg ikkje he kjænt på før. Og eg gledar meg te gjera det ein gong te!
- Smil æ på ein måte ein strategi, smiler eg, smiler folk tebake – og når følk smiler rundt meg bli eg jau upprektig glad – og me æ inne i ein god sirkel! Mæn eg æ generelt ekstra glad ute i fri luft – på sykkelen mæ vind i håret, hell i joggesko og regn i fjæset – eg likar det, det gjer meg glad! Sø når eg bli mutt og trist, då æ d best å sænde meg ut – la meg få slite litt, træng ikkje meir enn ein halv time, sø æ som regel all værdas problemer løyst!
Eg kan væl alltids ha fleire ord og utrykk på veggen og klart fe meg, som uppbygging og motivasjon, mæn he veldig sansen fe: "Everything is a miracle" – veldig lett å sei seg enig i mævind, og få ord som seie mykje te hugse på når det ruskar litt imot...
